Evliyalardan birisine bir gün, (Efendim, İhlas hususunda en çok

etkilendiğiniz bir olay yaşadınız mı?) diye sorarlar. Evet yaşadım

buyurur ve devam eder; Mekke-i mükerremede altın kesemi

kaybetmiş, parasız kalmıştım. Basra’dan para bekliyordum ama

gelmemişti. Saçım sakalım çok uzamıştı. Bir berbere girdim, (Param

yok, Allah rızası için saçlarımı düzeltebilir misin?) diye sordum.

Berber o anda birini tıraş ediyordu. Hemen adamın yanındaki

boş koltuğu gösterip, otur buraya dedi ve onu bırakıp beni tıraş

etmeye başladı. Adam itiraz etti. Berber, kusura bakmayınız

efendim dedi, sizi ücreti mukabilinde tıraş ediyorum. Ama bu genç

Allah rızası için istedi, Allah için olan işler önceliklidir ve bir bedeli

yoktur yani Allah için olan işin bedelini kullar ödeyemez ve bilemez

dedi.

Berber tıraştan sonra, cebime zorla birkaç altın sokuşturdu, acil

ihtiyaçlarını karşılarsın, imkanım bu kadar kusura bakma dedi.

Aradan birkaç gün geçti, beklediğim para geldi. Ona bir kese altın

götürdüm. Asla alamam dedi ve ekledi, Allah için olan işin bedelini

kullar ödeyemez demedim mi ben, var git işine, Allah selamet

versin.

Helalleşip ondan ayrıldım ama tam kırk senedir ona dua

ediyorum, ona dua etmeye doyamıyorum, gece kalkıp dua

ediyorum.