Koy iyi şişirilmiş topu ortaya

Vur tekmeni kuvvetlice

Top feleğini şaşırsın

Yuvarlansın… havalansın

Keleci hoplarken  kaçırsın…

Elleriyle direk arkasına aşırsın.

Senin ayak darbelerini sevsinler…

Atarken tekmeni

Ya fırlarsa ayakkabıların

Dokunursa filan siyasetçinin kellesine

Hapı yutarsın valla

Darbeci diye alırlar seni içeriye…

Darbeci olmak için meslek gerekmez

Karşıt olmak yeter onlara

Eleştirmek, kusurlarını

Yolsuzluklarını döküvermek ortaya

Sana «darbeci» demeye yeter…

Sonra… sonra

Renk renk, biçim biçim birbirine uymayan ne kadar insan varsa

Bir torbaya doldursunlar

Senin işin girmektir

Siyasetçilerin ağızlarına… ya da kafalarına

Yatsınlar kalksınlar

Uyusunlar uyansınlar

Sakız gibi ağızlarından seni hiç çıkarmasınlar

«Darbeci… darbeci…»

Bütün gücünle

Vur yumruğunu kuru soğanın kellesine

Bas  küfürü gıcığına gidenlerin yedi sülalesine

Sen neymişsin be

Namus, vicdan, ahlâk bir gaz gibi

Gürültüyle çıkıyor onların bir yerlerinden

Helal olsun sana…

Sen ne biçim darbeciymişsin be!

Üzeyir Lokman ÇAYCI

İzmir, 10.03.2011

Selam ve sevgilerimle.

Üzeyir Lokman ÇAYCI
İç Mimar – Endüstri Tasarımcısı
55, rue Louise Michel
78711 Mantes la Ville
FRANCE

uzeyir.cayci@free.fr
————————————————————

http://www.artmajeur.com/serap/ 

————————————————————

Resim :  Üzeyir Lokman ÇAYCI