Koy iyi şişirilmiş topu ortaya
Vur tekmeni kuvvetlice
Top feleğini şaşırsın
Yuvarlansın… havalansın
Keleci hoplarken kaçırsın…
Elleriyle direk arkasına aşırsın.
Senin ayak darbelerini sevsinler…
Atarken tekmeni
Ya fırlarsa ayakkabıların
Dokunursa filan siyasetçinin kellesine
Hapı yutarsın valla
Darbeci diye alırlar seni içeriye…
Darbeci olmak için meslek gerekmez
Karşıt olmak yeter onlara
Eleştirmek, kusurlarını
Yolsuzluklarını döküvermek ortaya
Sana «darbeci» demeye yeter…
Sonra… sonra
Renk renk, biçim biçim birbirine uymayan ne kadar insan varsa
Bir torbaya doldursunlar
Senin işin girmektir
Siyasetçilerin ağızlarına… ya da kafalarına
Yatsınlar kalksınlar
Uyusunlar uyansınlar
Sakız gibi ağızlarından seni hiç çıkarmasınlar
«Darbeci… darbeci…»
Bütün gücünle
Vur yumruğunu kuru soğanın kellesine
Bas küfürü gıcığına gidenlerin yedi sülalesine
Sen neymişsin be
Namus, vicdan, ahlâk bir gaz gibi
Gürültüyle çıkıyor onların bir yerlerinden
Helal olsun sana…
Sen ne biçim darbeciymişsin be!
Üzeyir Lokman ÇAYCI
İzmir, 10.03.2011
Selam ve sevgilerimle.
Üzeyir Lokman ÇAYCI
İç Mimar – Endüstri Tasarımcısı
55, rue Louise Michel
78711 Mantes la Ville
FRANCE
uzeyir.cayci@free.fr
————————————————————
http://www.artmajeur.com/serap/
————————————————————
Resim : Üzeyir Lokman ÇAYCI
