0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Stil – Empresyonizm

1832 29 Ocak’ta Parisli kentsoylu bir ailenin oğlu olarak dünyaya geldi.

Annesi, İsveç Veliaht Prensi Charles Bernadotte’in vaftiz kızı ve kibar bir hanım olan Eugenie-Desiree Fournier; babası ise adalet bakanlığında görevli bir yargıç olan Auguste Manet’dir.

1848

On altı yaşında ressam olmaya karar verdi. Amcası Charles Fournier, Manet’in sanata karşı ilgisini desteklemiş; onu cesaretlendirmiştir ve zaman zaman Manet’i ve çocukluk arkadaşı olan Antonin Proust’u alarak Louvre’u ziyaret etmişlerdir.

1850

Deniz ticaret gemilerinde miçoluk yaptıktan sonra 1856 yılına kadar devam edeceği Thomas Couture’nin atölyesine gitmeye başladı. Bu süre içinde başta Velazquez ve Goya olmak üzere, Titian, Tintoretto, Veronese ve Giorgione’den etkilendi.

1858

Baudelaire ile tanıştı. Kariyerine, Paris’in arka sokaklarının gölgeleri arasındaki yalnız ve sefih bir adamı resmettiği Apsent İçen (sergide 6. resim) adlı tablosuyla başladı.

1862

Manet’in Salon’a kabul edilen ilk tablolarından biri olan ve Parislinin “İspanyol olan her şeye” karşı sevgisi ilgili yaptığı İspanyol Şarkıcı / Gitar Çalgıcısı (sergide 7. resim) adlı tablosunu yaptı. Aynı yıl, ressamın çevresine uzak bir konu olan ama çok gerçekçi bir şekilde yansıttığı Paris’in karanlık yaşamının bir portresi olarak Yaşlı Müzisyen adlı tabloyu resmetti. Dönemin modasına uygun kutlama yapan topluluğun resmedildiği Tuileries’de Müzik (sergide 9. resim) adlı tablo ise Manet’in arkadaşları ve ailesinin oluşturduğu insanlarla doldurulmuştur.

1863

Manet, eserlerin Salon’a kabul edilmesine çok büyük bir önem veriyordu. Bir sanatçının başarılı olmasının Salon tarafından farkedilmekle ilgili olduğuna inanıyordu. Fakat, 1863 ylının Salon jürisi Kırda Kahvaltı (sergide 8. resim) resmini reddetti. Tüm bu ret yanıtları sebebiyle, Reddedilmişler Salonu kuruldu ve Kırda Kahvaltı’yı sergiledi. Ressam, aynı yıl Olympia’yı (sergide 13. resim) resmetti ve bu resimle bir skandal yarattı.

1866

Flütçü (sergide ilk resim) Salon jürisi tarafından reddedildi. Emile Zola, sanatçıyı L’Evènement’de tartışmaya yol açan bir makalesinde savundu.

1867

Zola, o sene Paris Dünya Fuarı’nın bağımsız bir pavyonunda resmini sergileyen Manet ile ilgili uzun bir makale yazdı.

1868

Manet’nin yapmış olduğu, Maximilian’ın İdamı (sergide 15. resim) Goya’ya ait olan Mayısın Üçü’ne (üsluben) yaklaşır. Ne var ki, ustaca etkileşimine karşın idamcıların kostümleri fazlaca Fransız gibi göründüğünden, yapıtın Paris’te sergilenmesi yasaklandı.

1870

Manet, Paris’teki savaştan ailesini korumak için onları güneye yolladı ve kendisi önce topçu, ardından da üsteğmen olarak orduda görev aldı.

1872

Sanat taciri Paul Durand-Ruel, Manet’in tablolarını satın almaya başladı..

1879

Manet, 1879’tan 1882’ye kadar her yıl Salon sergilerine katılım gösterdi.

1880

Georges Charpentier’ın Paris’teki Modern Hayat adlı yeni galerisinde kişisel bir sergi açtı.

1882

Son başyapıtı Folies-Bergére’de Bir Bar (sergide 38. resim) adlı tablosu ile Manet yeniden stüdyo resmine döndü. Aynı yıl, onur nişanına (Légion d’Honneur) layık görüldü.

1883

30 Nisan’da Paris’te öldü.

1884

Güzel Sanatlar Akademisi’nde sanatçıya bir anma sergisi düzenlendi.

İlginizi Çekebilir:

İbrahim Balaban Rene Magritte Bedri Baykam Ayla Erduran