Çölde, yaşayan bir bedevinin bir horozu, bir köpeği ve bir de

merkebi vardı. Horoz, sabahları öter, onları namaza uyandırırdı. Bir

gün tilki horozu alıp götürdü. Çoluk çocuğu üzüldü. Bedevi,

hakkımızda belki bu hayırlıdır diyerek onları teselli etti. Bir kurt,

yüklerini taşıyan merkebini parçaladı. Bedevi, üzülen çoluk

çocuğunu yine, belki hakkımızda hayırlısı budur diyerek teselli

etti. Bir müddet sonra kendilerine bekçilik eden köpekleri de öldü.

Bedevi yine ailesini teselli etti.

Bir sabah gördüler ki, ilerideki birkaç çadırda yaşayanlar, esir

alınarak götürülmüş. Hayvanlarının sesleri, merkep anırması, horoz

ötmesi ve köpek havlaması çadırda yaşayanları ele vermiş.

Bedevinin hayvanları olmadığı için onların varlığından haberdar

olamamışlar.