Yavuz Sultan Selim Han, Mısır’ı fethettikten sonra, İstanbul’a

geri dönüyordu. Adana civarına geldiklerinde, şiddetli yağmur

yağmış, ortalık çamur içinde kalmıştı. Birkaç gece o havalide

konakladıktan sonra, yola çıktılar.

İlim adamlarına son derece kıymet veren Yavuz, yanı başında

devrin büyük ilim adamlarından Kemal Paşazade ile beraber

gidiyorlardı. Bir ara İbni Kemal’in atı tökezleyerek ayağından

sıçrayan çamur, Yavuz’un üzerine bulaştı. Bu tökezleme esnasında,

hem Yavuz’u ileri geçmiş olmasından, hem de üzerini pislemiş

olmasından İbni Kemal korktu.

Bu hadise karşısında Yavuz Sultan Selim adamlarına, “Bana

yeni bir kaftan getirin ve bu elbisemin üzerindeki çamurları da sakın

temizlemeyin! Âlimlerin atının ayağından sıçrayan çamur benim

indimde muhteremdir. Ben öldüğüm zaman bu kaftanımı, kefenimle

beraber sarın” dedi.